sevgikazani
Ask Hikayeleri
Sen olmasan buralara gelemezdim benİlk bu başlığı gören şarkı sözünümü yazmış diye düşünebilirler.Evet başlık şarkı sözü çünkü yazıcağım şeyle ilgili.Her neyse 5.Sınıfta hayatımda bu kadar güzel bir göz bu kadar güzel bir yüz bu kadar güzel saçlar hiç görmedim.O zamanlar küçük bir çocuktum aşk ne sevgi ne hiç bilmezdim tek bildiğim sevgi anneme olan sevgiydi. Ama o kızı gördüğümde masallarda okuduğum prenses bu kız olmalı diye içimden geçirdim ve haklıydımda tabi bana göre.Bu kız benim masalımdaki prenses'ti o günden sonra bu kız kalbimde yer edindi.Okuldan çıkışta tenefüslerde hep arkasındaydım kıza prensesime biri dokunduğu an olay çıkarıyordum evine kadar bırakıyordum.Ona karşı çok değişik duygular hissediyordum.İlerleyen zamanlarda öğrendim ki bunun adı aşkmış.Bana Dediler çocukluk aşkı bu 2 güne kalmaz unutursun dediler.Bunu diyenler şimdi nerdeler çok merak ediyorum.8.sınıfa kadar hep aynı okulda okuduk ve o zamana kadar ben bu kızdan başkasını sevemedim nedenini bilmiyorum heralde masalım çok uzundu.Mezuniyet balosu falan filan derken bi anda lisede buldum kendimi ama yanımda prensesim yoktu beni çoktan unutup başka bi liseye gitmişti ve bende başka bi liseye gitmiştim o sene onu unuttum sanmıştım hep başka kızlar geliyodu yanıma ama yinede geri çeviriyodum çünkü prenses hâla aklımdaydı.Lise 2 ye geçtiğim an ise okula adımımı bir attım ki o adım hayatımı değiştiren prensesi bizim okulda görme şansını bulmamı sağladı.Prenses benim okuduğum okula kaydını aldırmıştı ve o an çok ama çok sevinmiştim ama sevincim çok kısa sürdü çünkü prenses benim için değil tam tersine başka bir çocuk için bu okula gelmişti. Yanına gittiğimde ise beni tanımadı o an yıkılmıştım ve kendi kendime demiştim o kız olmasa ben buralara kadar gelemezdim diye ve çok haklıydım o kız olmasaydı hayatın gerçeklerini göremicektim ve sap sap geziyo olucaktım. Onu tanıdığım güne lanet ediyorum ama inadına Hâla onu çok seviyorumm...:/
Adrianna...
Tamamen başımdan geçen gerçek bir hikayeyi anlatmak istedim.Yakın tarihte olmuş bir olay.Üniversitemize ilk dönem öğrenci değişimiyle hırvatistandan öğrenciler geldi.Onlardan bir tanesi de başlıkta belirttiğim adrianna(yazımda anna olarak kullanıcam).Tabi yabancı bayanlar gelince tüm üniv erkeklerinin ilgisi onlarda.Benim de.Birgün o hırvat 3 kızla tanışmayı başardım.İçlerinden biri annaydı.Etkilemişti bakışları gözleri,havası...Tam da dönem sonuna doğru tanışmıştık.Ayak üstü muhabbetler olmuştu sadece.Ama bana iltifatlar ediyodu üstü kapalı.Birgün sarhoş insanlar hakkına muhabbet ederken "herkes içince kötü olur ben sarhoş olduğumda çok tatlı bi insan olduğumu söylerler" dediğimde "bundan daha tatlı olabilirmisin bilemiyorum" demişti.Msnleri aldık birbirimizin o hırvatistana döndü.Pek özlemiyodum ta ki 2010 şubatına kadar.Daha adı yoktu ama sırf birbirimizle konusucaz diye evden çıkmayıp okulu astığımız günler bile olurdu.
Şubatta ilan ı aşk durumum oldu.Boş olmadığını söyledi ve bana aşık olduğunu düşündüğünü söyledi.Çok vakit geçirmememize rağmen,aramızdaki bağ bizi msn in başında sabahlamamıza yetecek kadar bağlıyordu.Sonra dedim ki ben yanına gelicem senin yazın.Çok masraf olur sana dedi,babası evdeyken de onun evinde kalamayacağımı söyledi.Aldırmadım,gerekirse otelde kalırım sorun değil dedim.Para biriktirmeye part time iş aramaya başladım tabi ben o sıralar.
Sonuçta başka bir ülkede olucaktım ve cebimde sıgara parası ya da biraz daha fazlası vardı.Zaman geçiyodu birbirimize karşı sorumluluk duygularımız gelişiyodu.Hergün alkol alıp zilzurna sarhoş olan insan olan ben artık içmiyordum.Çünkü mutluydum.Haziran oldu,baktım para yetmiyo,otel parasını hesaplıyorum uçak parası oradaki masraflar, yok , bi o kadar daha lazım.Haziran 24 te geleceğimin de sözünü vermiştim.Sonra oradan buradan borç aldım.Laptopumu sattım.Ve birkaç şey daha.Salakmıydım,aşık mı?Ama kalbim bana oraya git diyordu.Neyse ben biriktirdim parayı,rötar yaparak 6 temmuz 2010 öğleninde zagrepteydim.İşlemler tamamlandı.Havalimanının dışında sıgara içerken 2 kol arkadan sarıldı bana.Ben de ona sarıldım.Ama okuldaki anna bu değildi sanki.Daha bakımsız,daha bitkindi.Biraz soğuma oldu.Sonra trenle onun bulunduğu şehire geçtik.Ev tutmuştuk,otelden çok daha ucuza denk geldiği için kontrat yapmadan illegal bir şekilde ev tutmuştuk.Biz türkler illegalliği severiz
bana önem veriyordu.Sımsıkı sarılıyordu.Ne istesem yapıyordu.Benim yüzümden annesiyle kavga ederdi,annesi türkleri pek sevmeyen bir kadın...Ağlardı,ama benim gözlerime bakınca çocuk gibi gülümser sarılırdı bana.Soğuma olmuştu çünkü okulda bıraktığı hayalimdeki kadın görüntüsünden uzaktı.Ama iyi vakit geçiriyorduk.Derken günler geçmeye başladı.Günler geçtikçe soğumam azaldı.Hatta ona sarılmadığım zamanlar kendimi eksik hissediyordum.Yolda yürürken sürekli durup durup sarılırdık birbirimize.Ailemi özlüyordum.Arayamıyodum çünkü onlara yalan söylemiştim okul gezisiyle amerikaya gittiğimi söylemiştim.Ama mutluydum.6 temmuz gidiş , 22 temmuz 2010 dönüş biletimdi.Ona sarılmayı,boynunu koklayıp öpmeyi,saçlarını okşamayı,dudaklarını öpmeyi çok seviyodum.O da hep saçlarımla oynardı,ne zaman saçımı yapsam önce saçların çok güzel olmuş bozmam yazık olur derdi.5 dakika sabredemeyip bozardı
sarılarak uyurduk.Hatta bigün öğlen yatakta uyuyakalmışım.Benim sağımda yatardı hep.Uykudayken sarılmayı bırakmışım sola dönmüşüm.Uyandığımda birkaç saniyeliğine onu göremedim,nerede olduğumu o an anlayamadım.Ve hızlıca sağıma dönüp onu gördüğümde birden ağlamaya başladım ona sarılıp.Onsuz hayat cehennem gibi olmaya başlamıştı benim için.O da beni teselli etmeye çalışmıştı.Ben buradayım demişti.Çok konuşmazdık,bakışlarımız yetiyodu.Günler geçti.Yine sarılarak uyuyoruz.Bir an uyandım sağ kolumda onun saçlarını hissedemedim.Gözlerimi açtığımda onu yatakta oturmuş ağlarken gördüm.Noldu anlat dedim.Bir yarım saat anlatmadı.Gitmeme 6 gün kalmıştı.Beni çok özliceğini,buna dayanıp dayanamayacağını bilmediğini,dayanamazsa kendisini öldürceğini söylemişti.O günden itibaren çok mutluyduk bir yandan,öteki yandan da ikimizden biri sebepsiz,bir diğerinin gözüne bakarken birden ağlayıveriyodu boncuk boncuk.Çünkü biliyoduk ki gitmeme birkaç gün kaldı.Hatta bir kere ağlamaktan gözlerim kıpkırmızı olmuştu.Beni öyle görmüştü hemen sırıtmaya başlamıştım "mutluyum ondan" diye,inanmamıştı tabi."gördüğüm en kötü yalancısın" demişti.
21 temmuz gecesi.Yatağa uyumaya bile gitmedik.Kanepede benim üzerime uzandı.Trenim sabah 05:25 te kalkıyordu zagrebe.Oradan uçakla istanbul.Oradan ankara.Akşam 8 den gidene kadar tek kelime etmedik.Sadece birbirimizin gözlerine baktık,birbirimizi öptük,bazen güldük bazen ağladık.Tek kelime konuşmadık.Tren garına doğru yürümeye başladık 5 te.Yakındı bize.Hala tek kelime etmiyoruz,birbiriine sarılan o 2 aşık,ellerinden bile tutmuyodu birbirlerinin.Konuşmuyolardı.Sadece birbirlerine bakıyolardı gözlerini kırpmadan.Trenin kalkmasına 10 dakika kalınca tutamadık kendimizi.Sarılmaya ağlamaya başladık,ben tekrar gelmek için herşeyi yapıcağımı söyledim.O beni ne kadar olursa olsun bekliceğini söyledi.Tren kalkınca hiç kötü hissetmedim kendimi neden bilmiyorum.Hatta istanbula gelince önce bir "oh be kurtuldum şu hatundan" dedim.Gittim hava alanında yemek yedim.Ankaraya uçucak uçağım geldi oradan ankara.Eve geldim,hala tek mesaj atmamıştım ya da aramamıştım.Demekki sevmiyomuşum diye düşünmeye başladım.Ta ki bavulumu açana kadar.Bir parfüm kutumda traş aletim,köpüğüm,diş fırçam vs vardı.Anna bana südyenini ve tokasını hatıra olarak vermişti..Ben de ona tişörtlerimi verdim.Pembe tokasını da o kutuya koymuş haberim yok.Dişlerimi fırçalamak istedim.O kutuyu aldım ve açtım.O pembe toka ordaydı.Biraz gözlerim doldu.Dokunmak istemedim o tokaya.Ama kendimi durduramadım.Tokayı aldım elime.Burnuma götürdüm,uzunca bir kokladım.Bu koku,onun kokusuydu.Benim Annamın kokusuydu.O an ben parçalandım,yıkıldım.Havalimanından 2 şişe viski almıştım.Dizlerimin üzerine çöktüm.Yüksek sesle inleyerek ağlamaya başladım saatlerce.Bir yandan da onun tokasını koklayarak...O kız şimdi bana 2000 mil uzaktı..O gece yalnız uyuyacaktım.Açtım o 2 şişe viskiyi de bardak kullanmadan sek bir şekilde şişeden içtim.1 saat içinde 2 tane 1 litre viski bitti.Bir yandan ağlıyordum,bir yandan onun tokasını kokluyodum,sarhoştum ayağa kalkamıyodum.Sonradan kapıdan çat çat sesler gelmeye başladı.Kendimde değildim.Evde tek başımaydım?Birisi girdi.Yardım edin diye bağırdım gerisini hatırlamıyorum.Sabah uyandığımda hastanedeydim.23 temmuz 2010 sabahı...Alkol koması..Sonra polisler geldi.Ne olduğunu anlayamadım...O kapıdan giren hırsızmış.Dayanamamış ölmeme göz yumamamış götürmüş beni hastaneye.Şikayetçi olmadım tabi.Yine de içeri aldılar sanırım,umrumda da değil.
Bugün 27 temmuz 2010 05:00 sabah.Uyuyamıyorum yatağım boşken,Anna benim yatağımda değilken.Akli dengesi bozulmuş insanlar gibi onun parfümünü koklayarak geziyorum,onun hayaletiyle yaşıyorum...Belki o hırsız bana yardım etmeyip evden bilgisayar televizyon fln götürüp benim göz göre göre ölmeme razı olsaydı daha iyi olurdu benim için?Çünkü böyle hergün ölüyorum...Ve muhtemelen bu seyahat,hayatımın en büyük hatasıydı.Çünkü onun bağımlısı oldum.Onsuz yaşayamıyorum.Annanın sesini duymadığım her gün işkence bana.Bir de evlenme sözü verdik birbirimize.Aralıkta oraya gidip onunla evleneceğimize dair.Fakat bu kadar kolay değil.İçerisinde bulnduğum maddi sıkıntı,yalan arayışı benim belimi büküyor.Aileme yalan söyledikçe kendimi kötü hissediyorum.Diğer yandan hiç uğraşma ayrıl gitsin desem,yapamam...Bırakamam...Bu seyahatle kendimi çıkmaza soktum,hayatımı,duygularımı çıkmaza soktum.Muhtemelen bu,onu son görüşüm oldu.Hayatımda bana ilk defa "ulan keşke çok param olsa" dedirtti bu olay bana.o kadar kararsızım ki, ve kendime güvensiz...Ayrıca o kadar aşığım ki...Resmen kalbim komada.Beynim durmuş durumda.22 den bu güne kadar , saçımda beyazlar çıkmaya başladım...Okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim ve benim bulunduğum durumda olsaydınız ne yapardınız,fikir verirseniz çok sevinirim.Biliyorum,burada kimse taş kalpli değil.Kalbi olan herkes fikir vermekte kendini özgür hissedebilir.Siz uyuyosunuz şu an,ben değil...Uyuyamıyorum,uyuyamıcam...Sanırım uyumak için uykusuzluktan bayılmam gerekecek
size iyi uykular, bana iyi işkenceler Sevdiğim Kız...
20.09.2007.. onu ilk gordugum gundu. ve ilk gordugum de kalbimde bısıler oldugunu hissettim..
o zamanlar Lise 2. sınıftaydım.. okulda ve dışarda bi adımız vardı..onu gorunce onu arastırmak ıstedım.araştırdım ve sevdıgı bırı oldugunu oğrendim. cok uzüldüm cünkü ilk defa bole bişii olmustu bende.zaman geçti arkadaş olduk 2 dost gıbı olduk ve bnım ondan hoşlandıgımı bılmıyordu o zamanlar hoşlanıyordum sanıyordum ben.. sevdıgı kısıyle de arkadas olduk.. surekli muhabbetler sürekli gezmekler felan derken bır gun bunlar ayrıldılar.. cok uzgundu ve ağlıyordu onun uzuldugunu gorunce bende uzuldum...bir gün konusurken bana dedi ki :
- bılmem hatırlarmısın dedı bı gun dedı sen nobetcıydın dedı okulda o gun senın yanına gelecektım sana senden hoşlandıgımı ve senınle bırlıkte olmak ıstedıgımı solıcektım.sen orada oturuyodun geldım yanına tam demeye baslayacaktım sen gıttın arkadaslarınala sigara ıcmeye dedı..
ben sustum cunkuu o gun arkadaslarım la gıtmeseydım belkıde suan bırlıkte olacaktık.. uzun bı sure konusmadık.daha doğrusu ben konusmak ıstemedım.. Ta ki o gune kadar..
o gun cok ıcmıstım sarhoştum. ve elim telefona gıtmıs ev telefonunu aramısım ve ıcımdekı herseyı dokmusum ona karsı . 31,03,2007 tarihinın aksam saatlerinde oldu..ve 01,04,2007 tarihinde cıkmaya basladık.. 7 gun cıktık ve o 7 gun içinde beni aldattı,bana surekli yalanlar söledi ve benı kullandı bende safım ya cok sevdım ya herseye kabullendımm.. [ama o bnm bıldıgımı bılmıyordu]. onunla cok guzel planlar kurmustum benden bır sınıf alttaydı ben sınıfta kaldım sırf onunla okumak ıcın...
sonunda bana dedıkı artık sogumustu benden nedenı nı bılmıyordum fakat sogudunu soleyerek ayrılmak ıstedıgını soledı bende bır sey dıyemedım sustum peki dedim ayrılalım..
yaklaşık 3 ay konusmadık kendımı alkol'e wermıstım..
hayattan bıkmıs gıbıydım. ve bı gun rast geldık konusmaya basladık. (biz onunla onceden dosttuk . sırlarmısızı paylasır dertlerımızı konusurduk.)
Benım cok ıctıgımı oğrenmiş bana dedıkı :
- niye bu kadar ıckı ıcıyorsun ?
- senı cok sevdım ve bu yuzden ıcıorm deıdm.
konustuk konustuk. eskısı gibi olmaya karar verdık.
artık mutluydum cunku sevdıgım kızla konusuyordum o konusmasa bile..
her akşam konusuyorduk hatta cam acıyorduk birbirimize goruyorduk ben gozumu gozlerınden ayıramıyordum..ama tek bıldıgım sey wardı onu canımdan cok sevdıgım.. ona bır gun dedımkı..
- [adı = x olsun
] x okulum bıtınce askerliğimi yapınca işimi elime aldıgım zaman babanın karsısında benı gorursun şok olma dedım bana dedıkı.suan bana soz werdın bılıyorum kı sen sozlerınde duran kısılıksin. senın werdıgın sozu kabul edıyorum o gun gelınce her sey degısmıs olacak bakarsın evlenıyoruz olacak dedii....bu konusmadan 1 ay sonra hıc konusmamaya basladık.
-okul başLadı sınıfta kaldıgım ıcın 2. sınıftayım. ve AYNI sınıftaydık.konusmadıgımız ıcın ben bolum degıstırdım . hemen yan sınıf
tekrar barıstık bı gun..yın eeskısı gıbıyız.zaman su gıbı geçti zaman aktıkca ben ona daha bağlandım..
bana bı gun itiraf etti :
- Senınle cıkarken ben baskasıylada cıktım..
Sana surekli yalanlar konustum..
Senı kullandım hep benı sevdıgını bılıodum her dedıgımı yapacaktın dedi..
ve ben ona dedımkı..
-bana acıklama yapmana gerek yok cunku ben herseyı bılıyorum!..yuzu kıpkırmızı oldu..
nasıl bılıyordun dedı?
dedim snın hakkında bılmeyeceıgm hc bırsey yok dedım..sonra konu kapandı gorusmeye devam ettık cam actık bırbırımıze ben daha da cok baglandım bı turlu bırakamıyordum tum arkadaslarım artık bırakmam gerektıgını soluyordu ben yapamıyordum..
we 01,04,2008 tarihi 1. sene bıtmıstı ..bizim bı sarkımız wardı mustafa çeçeli unutamam..surekli onu dınlıyordum sureklı onu dusunuyrdum..
artık ben cıkmasakta bnı sevdıgını bıle duusnmustum ..
mayıs ayıydı..bu bırıyle cııkmya baslamıs anlamamıstım ılk baslarda.bı gun kafedeyken cıktıgı cocuk geldı [o kişi hem akrabam hemde cok sevdıgım bı arkadasım..]
bana dedıkı bırını buldum fıstık gıbı felan anlatıyo bende dınlıyorum hayırlı olsun dedım ne zaman gorecez yengemızı dedım. zmanla gorursn dedı..
bir gün dersımız boştu arkadaslar felan kaleye gıttılerısrarla benı cagırdılar ama ben gıdesım yoktu kapıda oturuyordum..arkama bı baktım x ve cıkıgı cock gelıyuolar bnı gorunce x geriledi cıktıgı cocugu ılerı yolladı ben anlamamızlıktan geldım.. snra bı yere sapınca ben gıttım sınsıce arkalarından ve bı baktım sarılıyorlardı basımdan aşağı kaynar su dokseler o kadar uzulmezdım o kadar ağlamazdım ilk defa ağladım bı kız yuzuNden..oyle boyle derken zaman su gıbı aktı ve 3 sene 1 ay 24 gun oldu.. ve hala sevıyorum onu unutamıyorum..bı turlu. okullarımız ayrı suanda konusmuyoruz sevgılısı bnle konusmasını ıstemıyor ve cok mutlular 1.bucuk senedır cıkıyolar bırbırlerıne cok sevıyolar . eskı ben olsaydım cıktıgı kısıyı dovmekten beter ederdım ama etmedım sustum sadece sustum . ve herseyı zamana bıraktım..sizce unutabılırmıyım bı baskasıyla cıkabılırmyım unutmam ıcın ne yapmalıyım??
Aşk Her şeye Değer...
Merhaba arkadaşlar benim hikayem biraz uzun aslında kelimelere sığmaz ama kesitler yazacağım müsadenizle
Biraz alaturka birazda saçma Ben 18 Yaşında bir kız ile kendi evimizde karşılaştım ve orada aşık oldum.. kendisi uzaktan akrabamız oluyormuş.. Tabi 18 yaşında ne olurduki aşkmı odane?
(bu arada ogün kız benden nefret etmiş) öyle böyle derken kızı başkası istediğini duyana kadar içimde birşey yoktu fakat o anı duyunca içimde titreme oldu. Annemi aracı olarak kullandım utangaçtım.. annesine durumu izah etmiş ve kızına soracağını söylemişti.. o gün ben tamamen bitik durumdaydım içim içimi yiyor sağa sola çarpıyordum 19 yaşındaydım bu arada.. her neyse kıza annesi demiş ve kız çok şaşırmış.. istemiyorum demiş direk 
.. ben cevabı aldıktan sonra yıkılmadım.. ne yapıp ettim telefon numarasını buldum.. kendisine çağrı attım ve sonrası geldi.. tanıştık annelerimizde haberdardılar bu birliktelikten herşey çok güzeldi 5 sene birbirimizi tanımaya yetti fazla bile geldi onun yanında kendimi başka bir dünyada gibi görüyordum..Taki memleket ziyaretine giden annelerimiz sayesinde bozuldu aramız.. Kız anesi artık bu işe nokta koyun.. annemde acele etme çocuklar ne derse o olsun derken.. kız annesi sana kız yok benım annemde senın kızından başka kızmı yok demiş ve kapıları kapamışlar
bunu ben memlekete gider gitmez öğreniyorum telefonda kızla kavgalar etmekten artık kaç telefon parçaladım siz hesab edin..ne yaptıgımı bilemez hale geldim.. eve döndükten sonra ailemi kaşıma aldım.. annem ben o kapıya gitmem babamda onun huyunda gidince cinnet geçirdim babama ayrı anneme ayrı bagırdım ne söylediğimi hiç hatırlamıyorum.. sağlam bir tokat yedim babamdan ve 1 sene anne ve babamla konuşmadım.. kız tabi üzüldü ağladı.. gel annemle konuş dedi.. annesi babası gitmeyen eve kim gidecek? tabiki ben..
gittim ve bana denen şey beni çileden çıkarttı.. (ben sana başka kız bulurum bu iş olmaz dendi) iyi peki dedim aldım çantamı çıktım ve artık bundan öte köy yok geliyorsan şimdi benimle gel (kaç bana dedim) gelmiyorsan bir daha gelmem dedim (yalan tabi dayanamamki).. gelmedi.. ses etmeden gittim..2 hafta hiç kimseye gözükmedim.. telefonuma mesaj geldi.. aynen aktarıyorum.." Ben senden başkasını sevemem sevdiremezlerde ne olur bitir şu ayrılığı ben seni sevdim ne olur gel" yazdı ben orada bittim.. 12 saat telefonla konuştum ve pazar sabahı
gidip kendisini bizzat kapıdan aldım ve evlendim şimdi bir tanecikte oğlumuz var ve öylesine seviyorumki eşimi inanın kıyamete kadar dahada artıcak.. hangi anne kızının kaçmasını ister? istemez ama buna zorlamayın lütfen.. kaçırdım diye yadırgamayın bu kısaca özeti idi ama şunu bilinki düğünümde tek eksik kız tarafının ailesi oldu... anneme ve babama halen bu olayların buruklugunu içimde saklarım kin değil buruk bir sızı sadece.. anne ve babalarada artık sevenlerin arasına girmeyin dileklerimi iletiyorum..Canınızı sıktıysam affola..
Bugün 2 ziyaretçi (2 klik) kişi burdaydı!
